Planowanie i inżynieria zdalnego zasilania z linii energetycznej

PRZEGLĄD

Elementy sieci telekomunikacyjnej, zarówno przewodowe, jak i bezprzewodowe, są umieszczane coraz bliżej użytkownika końcowego, aby spełnić potrzeby w zakresie przepustowości. Obecnie w wielu zastosowaniach – od technologii światłowodowej Fiber-to-the-Home (FTTH) i cyfrowych linii abonenckich (DSL) w sieciach przewodowych systemów anten rozproszonych (DAS) i bezprzewodowych sieci mikrokomórek – tendencją jest przechodzenie z rozwiązań scentralizowanych do architektury rozproszonej. Ponieważ elementy sieci obsługują mniej użytkowników, wymagają mniejszej mocy w przeliczeniu na lokalizację. Liczba lokalizacji wrasta jednak wykładniczo. Duża liczba lokalizacji utrudnia przedsiębiorstwom energetycznym dotrzymywanie terminów uruchomienia wymaganych przez dostawców usług komunikacyjnych. Ponadto niskie zużycie energii na każdą lokalizację nie zachęca w szczególnym stopniu dostawców mediów do przyspieszenia budowy w celu spełnienia planów wdrożeniowych dostawców usług komunikacyjnych.

Ta tendencja do stosowania sieci rozproszonych doprowadziła do zwiększonego wykorzystania zdalnego zasilania z linii energetycznej (Remote Line Power – RLP) jako alternatywnego sposobu dostarczania energii do urządzeń zdalnych. RLP umożliwia dostawcy usług dostarczenie zasilania do każdego z urządzeń za pośrednictwem kabli miedzianych biegnących z centralnej lokalizacji. W niektórych przypadkach kable miedziane mogą pochodzić z nadwyżek w istniejących sieciach urządzeń na zewnątrz zakładu (OSP). W innych przypadkach, takich jak sieci mikrokomórek, dostawca usług układa nowe kable miedziane wraz z dosyłowymi liniami światłowodowymi, które łączą wszystkie lokalizacje. W obu przypadkach dostawca usług komunikacyjnych kontroluje lokalizację docelową.

Wdrożenie sieci zdalnego zasilania z linii energetycznej zmienia niektóre z praktyk i procesów w zakresie planowania i inżynierii. Kable miedziane, które zwykle dostarczają do POTS zasilanie -48 V DC, w tych rozwiązaniach dostarczają napięcie ±190 V DC. Zarówno skrętki -48 V DC, jak i skrętki wyższego napięcia mogą znajdować się w tym samym kablu, a czasami w tej samej wiązce przewodów. Wielkość obciążenia i wykorzystanie wyższych wartości napięcia wpływają na zasięg. Ze względu na obecność wyższego napięcia konieczne jest stosowanie dodatkowych środków ostrożności w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracowników obsługi technicznej.

W tym opracowaniu omówiono nowe wymagania projektowe i inżynieryjne dotyczące sieci RLP. Zawiera ono szczegółowe informacje o tym, jak działa sieć RLP, jaki jest jej maksymalny zasięg i jak kwalifikować skrętki do użytku w obwodach tego typu. Podsumowanie opracowania obejmuje zalecenia dotyczące najlepszych praktyk wdrażania zdalnego zasilania z linii energetycznej.